به گزارش قزوین‌نیوز، بر اساس گفته یکی از مسوولان در استان، ۷۵ نفر از دانش آموزان در حال تحصیل در قزوین مبتلا به اوتیسم هستند و متاسفانه تعداد این بیماران در حال افزایش است.
اوتیسم یک اختلال عصبی – رشدی است که معمولاً در دوران کودکی آغاز و با خصوصیاتی مانند مشکلات در تعامل اجتماعی، مشکلات در برقراری ارتباط غیرکلامی، تکرار عملیات و رفتارهای روتین، و تمایل به تمرکز بر علاقه‌های محدود و شدید همراه است.
در این تصویر ۱۰ نشانه اوتیسم در کودکان را می‌بينيد.
عامل ایجاد اختلال اوتیسم تاکنون شناخته نشده است و برای ایجاد آن نمی‌توان دلیل خاصی تعیین کرد. این اختلال پیچیدگی خاصی داشته و در علائم و شدت آن تنوع بالایی دیده می‌شود. طبق نظر کارشناسان، ژنتیک و عوامل محیطی می توانند به تنهایی سبب ایجاد اختلال اوتیسم شوند و گاه ترکیب هر دو اینها سبب بروز اوتیسم می‌گردد.
برای ایجاد اوتیسم در فرد، چندین ژن متفاوت تاثیر دارند. معمولاً این اختلال در کودکان با یک اختلال ژنتیکی مانند سندرم رت یا سندرم ایکس شکننده مرتبط است.
گاهی آسیب‌های ژنتیکی موجب فراهم کردن ابتلا به این اختلال شده و یا باعث بروز عوامل خطر آفرین محیطی می‌شوند. گروهی از آنها باعث تاثیر بر تحول مغز شده و یا بر سلول‌های مغزی اثر می‌گذارند و موجب تغییر شدت علائم این اختلال می شوند. بعضی از مشکلات، ژنی و وراثتی هستند و بعضی در اثر عوامل طبیعی ایجاد می‌شوند.
محققان نسبت به تاثیرگذاری عواملی مانند عفونت‌های ناشی از ویروس‌ها، مشکلات دوران بارداری و یا آلودگی‌های محیطی بر ابتلا به اوتیسم شک و تردید دارند.
زمانی که یک مادر باردار داروهایی مانند والپروئیک اسید و تالیدومید را مصرف کند، نوزاد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اوتیسم خواهد شد.
طبق مطالعات صورت گرفته در امریکا، زمانی که مادر با فقر آهن مواجه است، احتمال مبتلا شدن کودک به اوتیسم، پنج برابر افزایش می‌یابد. این اختلال نیز در فرزندان مادران دیابتی شیوع بیشتری دارد. بر طبق پژوهش‌های صورت گرفته، نوزاد مادرانی که از هفته ۲۶ بارداری به بعد دیابت می‌گیرند نسبت به سایرین ۶۳ درصد بیشتر ممکن است دچار اوتیسم گردند.
نسبت به میزان تاثیر گزاری سن پدر و مادر در ابتلا کودک به اوتیسم، شک و تردید وجود دارد. ولی محققان با توجه به اینکه با افزایش سن والدین احتمال جهش ژنی در تخمک و اسپرم آنها افزایش می یابد، تخمین می زنند که بین سن والدین و ابتلا به اوتیسم رابطه ای وجود دارد.
زمانی که سن مادر از ۴۰ سال عبور کند، ۱۵ درصد میزان ابتلا نوزاد به این اختلال نیز بیشتر می شود. سن پایین مادر برای بارداری نیز تاثیر منفی بر سلامت کودک دارد. اگرچه سن بالای پدر تاثیر مشابه سن مادر را ندارد ولی پزشکان بیان کرده اند که افزایش سن اسپرم ها می تواند احتمال مبتلا شدن به این اختلال را زیاد نماید. تفاوت سنی پدر و مادر نیز بر ابتلا کودک به این اختلال موثر است. طبق مطالعات صورت گرفته والدین با اختلاف سنی کم، فرزند سالم تری به دنیا می آورند.
محققان تاکنون علت دقیق بیماری اوتیسم را پیدا نکرده‌اند ولی به تاثیر زیاد ژن‌های شخص در ابتلا به این اختلال اتفاق نظر دارند. اگر چه گروهی از پزشکان معتقدند چنان چه مادر بارداری در تماس با مواد شیمیایی خاصی قرار گیرد، نوزاد با اختلالاتی متولد می‌شود ولی تاکنون راهی برای تشخیص اوتیسم در نوزاد متولد شده اعلام نشده است.
برای کاهش خطر ابتلا نوزاد به اختلال اوتیسم روش‌های زیر توصیه می‌شود:
زندگی سالم
مادر باردار حتما باید چکاب‌های ماهانه را جدی گرفته و از رژیم غذایی مناسب همراه با ویتامین‌های مختلف استفاده نماید. همچنین توصیه می‌گردد که مادر باردار نسبت به ورزش و مراقبت‌های قبل از زایمان بی‌اهمیت نباشد.
عدم استفاده از دارو در زمان بارداری
جهت استفاده از هرگونه دارو حتما باید با پزشک صحبت کرد. از مصرف هرگونه داروی ضد تشنج بدون مشورت با پزشک جداً باید خودداری شود.
عدم استفاده از مشروبات الکلی
در دوران بارداری، مادر نباید هیچ زمانی از مشروبات الکلی مصرف کند.
درمان مشکلات سلامتی موجود
چنان چه شخصی به بیماری سلیاک یا بیماری فنیل کتونوری ابتلا است، جهت کنترل این اختلالات حتما باید به توصیه پزشک متخصص اهمیت دهد.
انجام واکسیناسیون
دریافت واکسن سرخچه ( سرخک آلمانی ) قبل بارداری ضروری است. انجام این عمل سبب می‌شود که فرد به اوتیسم مرتبط با سرخچه مبتلا نگردد.
انتهای پیام/
